18 de novembro ao abrente, orballa, vai frío, a neboeira
pecha impide ver máis alá de dous ou tres metros arredor. Mentres camiño entre
a herba alta dun lameiro óese o ladrar de cans ao lonxe. Apalpo o peto sentindo
a través do pantalón mollado a friaxe metálica da pistola.
É 1936... quixera non ter nacido.
Ningún comentario:
Publicar un comentario