Entrudo

Todas e todos somos coñecedores da importancia que o Entroido ten na Galiza. mais que ninguén pense que o entroido rural ficou reducido á nosa terra. Moitas son as manifestacións desta festa ancestral que perviviron, con poucas variacións, dende hai moitos, moitos anos ao longo da xeografía europea e americana.

Portugal, como non podía ser menos, fai continuidade coa nosa terra no que a estas festas atinxe. Fóra fronteiras, o Entrudo portugués é unha continuidade co noso, pervivindo ritos e costumes, manxares e músicas.

Eís dous exemplos de mascaradas da "Galiza do Sur".

O Entrudo Chocalheiro, protagonízano endiañados e coridos Caretos na aldea de Podence, Macedo de Cavaleiros en Trás Os Montes. A partir do «domingo gordo», os Caretos reinan por toda a rexión, a cuberto das súas máscaras de madeira e exóticos traxes de cores feitos de lá e mantas, . Invaden as rúas da aldea coaschocas ás costas. 

A aldea de Lazarim, situada na rexión Douro Sul, festexa o Entrudo entre comadres e compadres que levan máscaras artesanais que permiten libertar as mentes do pobo sen revelar o rosto, gañando a identidade de Careto.

As máscaras feitas de madeira de amieiro polos artesáns locais anuncian o ritual que dá inicio ao ciclo de festividades que comezam semanas antes da Terça-feira (Martes) Gorda de Carnaval. O compadre e a comadre, os dous de sexo masculino, lideran o cortexo, que alimenta a rivalidade entre sexos, que traban un axuste de contas atraveso de tiradas picantes.

Rematamos cunha cançao mítica de José Afonso: Moda do entrudo: